Quando stanno morendo. Diario Polacco N. 2 na 4 głosy żeńskie, flet, wiolonczelę i live electronics Louigiego Nono w wykonaniu Ingrid Ade-Jesemann, Moniki Bair-Ivenz, Moniki Brustmann, Susanne Otto (głos), Roberto Fabriccianiego (flet), Frances-Marie Uitti (wiolonczela) oraz André Richarda. Utwór powstał w Experimentalstudio der Heinrich-Strobel-Stiftung des Südwestfunks.
Polskie prawykonanie utworu odbyło się 22 września 1988 w Sali Kameralnej Filharmonii Narodowej podczas XXXI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień".